چرا از بی مهرگان فسیل یافت نمی شود

درس چهارم علوم پنجم با جواب

سوالات درس تاریخچه زمین فصل 4

درس 5 درس 4 سوالات علوم با پاسخ:

فصل 4
1 – مراحل تشکیل سنگهای رسوبی: پاسخ:
– حمل و نقل رسوبات با استفاده از آبهای در حال اجرا
– رسوب رسوبات در آبهای آرام 75757579998888 – Compression of Leayers به ​​دلیل وزن SEDIMENTS SEDIMENTS SEDIMENTS OF SEDIMENS

2-ویژگی سنگ های رسوبی: پاسخ:
– طبقه بندی شده اند
– لایه های پایینی قدیمی تر و لایه های بالایی جدیدتر هستند. با مشاهده این سنگ ها متوجه می شوید زمانی که در آنجا دریا بوده است
– مهمترین ویژگی سنگ های رسوبی داشتن فسیل است.

3- فسیل چیست
پاسخ: فسیلها آثار موجودات باستانی (گیاهان – جانوران – سلولهای منفرد) هستند که در سنگهای رسوبی گذشته یافت شده اند.

4- قسمت هایی از یک موجود زنده که در رسوبات یافت می شود عبارتند از:
پاسخ: استخوان – دندان – صدف – پوشش آهکی (اسفنج و مرجان) – پوشش سخت بندپایان (حشرات – خرچنگ) – بافت چوبی گیاهان – خارجی و داخلی. اشکال موجودات آبزی – بقایای گیاهی (برگها در زغال سنگ) – ردپاها و …

5- به مرور زمان قسمت‌های نرم موجودات در اثر دما، رطوبت، هوا و جانوران میکروسکوپی از بین می‌رود و قسمت‌های سخت در رسوب باقی می‌مانند.

6- چرا هیچ فسیلی از حشرات، بی مهرگان و گیاهان در طبیعت یافت نمی شود؟
پاسخ: چون اسکلت و قسمت سخت ندارند.

7- چرا فسیل حیوانات با اسکلت استخوانی و حیوانات دریایی بیشتر یافت می شود؟

8- دانشمندان می توانند از فسیل ها اطلاعات کسب کنند: پاسخ:
– نوع گیاهان و جانورانی که در قدیم زندگی می کردند
– محل زندگی آنها از نظر آب و هوا و خشکی یا دریا
– نوع غذای حیوانات گوشتخوار – گیاهخوار)
– ساختار بدن موجودات باستانی که برخی از آنها ساختار بدنی ساده تری داشتند.
– تغییر اقلیم – وضعیت دریاها و خشکی ها در گذشته زمین تغییر کرده است و شکل زمین در گذشته مانند امروز نبوده است (
– نوع حیوان – نحوه حرکت – اندازه حیوان
) دانشمندان از ردپاهای نحوه حرکت حیوان دریافته اند که هر چه رد پا عمیق تر باشد، هر چه جانور سنگین‌تر و کم‌عمق‌تر بود، نشانه‌ی سبکی و سرعت آن بود، از روی رد پا متوجه نوع حیوان – وزن حیوان – اندازه حیوان از ناحیه ردپاها شدند. )

📕💢 بعدی» درس پنجم علوم پنجم 
🔖 پیشین« درس سوم علوم پنجم 

۲۱۰۵۶ بازدید

آخرین به‌روزرسانی:
۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲

زمان مطالعه:
۸ دقیقه

راسته جانوران را می توان به دو دسته مهره داران و بی مهرگان تقسیم کرد. در این مقاله به بررسی بی مهرگان و انواع آنها پرداختیم.

فهرست مطالب این نوشته

تعریف بی مهرگان

بی مهرگان حیواناتی هستند که اسکلت بدن یا ساختار غضروفی ندارند و بیش از 90 درصد از همه گونه های جانوری روی کره زمین را تشکیل می دهند. قدیمی ترین بی مهرگان 600 میلیون سال پیش در فسیل ها یافت شد. بر اساس یافته های مولکولی، همه بی مهرگان از گروهی از بی مهرگان اولیه می آیند.

خصوصیات بی مهرگان چیست؟

علاوه بر این که بی مهرگان اسکلت استخوانی ندارند، ویژگی های خاص دیگری نیز دارند که عبارتند از:

بدن بسیار نرم، زیرا هیچ اسکلت داخلی برای محافظت از بافت های آنها وجود ندارد.

آنها یک “اسکلت بیرونی” دارند که نوعی بافت سخت برای محافظت و حمایت از بدن آنها است.

موجودات خونسرد هستند به این معنی که قادر به تنظیم دمای بدن خود نیستند اما دمای خون این موجودات تحت تاثیر محیط تغییر می کند.

همه بی مهرگان هتروتروف هستند و برای تغذیه خود به موجودات دیگری به جز پوریفرا نیاز دارند.

بدن بی مهرگان دارای یک کانال گوارشی یا یک اتاقک است که یک یا دو دهانه به بیرون دارد.

مورفولوژی بی مهرگان چیست؟

ساختار ظاهری یا مورفولوژی بسیاری از موجودات زنده دارای انواع تقارن مانند تقارن شعاعی، دو طرفه یا دایره ای است، اما برخی از موجودات نیز فاقد هر نوع تقارن در بدن خود هستند. این موجودات شامل همه گونه های معده پاها مانند حلزون ها می شود که دارای پوسته های مارپیچی هستند.

حلزون های بدون صدف از بیرون متقارن به نظر می رسند، اما لوله تنفسی آنها در سمت راست بدنشان قرار دارد، بنابراین در واقع نامتقارن هستند. خرچنگ گوشه نشین و خرچنگ کمانچه خوار نیز از بی مهرگان نامتقارن محسوب می شوند زیرا یکی از پنجه های آنها بزرگتر از دیگری است. اگر خرچنگ کمانچه‌زن نر پنجه بزرگ خود را از دست بدهد، پنجه بزرگی در سمت دیگرش ایجاد می‌شود.

حفره عمومی در بدن بی مهرگان

در بدن همه موجودات زنده، حفره ای پر از مایع وجود دارد که کوئلوم نامیده می شود. کولوم سیستم گوارش و سایر اندام های شکمی را می پوشاند. بی مهرگان در وجود یا عدم وجود کولوم با هم تفاوت دارند. همچنین انواع مختلفی از سلولوم وجود دارد که عبارتند از:

“Coelomates” (Coelomate) : جانوران مبتلا به کولوم دارای حفره داخلی هستند و در داخل صفاق قرار دارد که از لایه مزودرمی ناشی می شود. اکثر مهره داران و برخی از بی مهرگان دارای کولوم هستند.

“False Coelomate” (Pseudocoelomate) : در این حیوانات نیز یک حفره پر از مایع در داخل بدن وجود دارد، اما فقط بخشی از اندام های شکمی در آنجا قرار می گیرد. کرم های گرد تنها موجودات شبه کوئلوم هستند.

“بدون کلومات” (Acoelomate) : عدم وجود کولوم در بدن این موجودات باعث کاهش اندازه و قطر آنها می شود. بهترین مثال برای این حیوانات کرم های مسطح هستند.

انواع سلوم

سیستم عصبی بی مهرگان

نورون‌های موجود در بی‌مهرگان با مهره‌داران تفاوت دارند زیرا به محرک‌های محیطی مانند آسیب بافتی، دمای بالا یا تغییرات pH بسیار سریع پاسخ می‌دهند. “زالو طبی” (Hirudo medicinalis) اولین گونه از بی مهرگان بود که سلول های عصبی در آن کشف شد. گونه ای از حلزون به نام «آپلیزیا» دارای نورون هایی است که حافظه را ایجاد می کنند. نورون ها در بسیاری از گونه های بی مهرگان مانند حلزون ها، حلزون ها، نماتدها و بندپایان وجود دارند.

فیلم‌های آموزشی مرتبط

سیستم تنفسی بی مهرگان

یکی از انواع سیستم تنفسی در بی مهرگان، سیستم تنفسی باز است که از نای، برونش و سوراخ تنفسی در بندپایان خشکی تشکیل شده است که باید گازهای متابولیک را بین بافت آنها و محیط منتقل کند. توزیع مجاری تنفسی در حشرات انواع مختلفی دارد اما به طور کلی هر قسمت از بدن آنها می تواند دارای یک جفت منافذ تنفسی باشد که هر کدام به یک فضای دهلیزی متصل است و یک لوله نای نسبتاً بزرگ در پشت آن قرار دارد.

نای در ساختاری غلاف مانند قرار می گیرد که به اسکلت بیرونی بدن منتهی می شود. برونشیول‌ها که گذرگاه‌های بسیار باریکی هستند، بین سلول‌ها قرار دارند و از طریق فرآیند انتشار، آب، اکسیژن و دی‌اکسید کربن را مبادله می‌کنند. گازها را می توان در سیستم تنفسی با تنفس فعال یا انتشار غیرفعال مبادله کرد. برخلاف مهره داران، حشرات اکسیژن را در سیستم همولنف حمل نمی کنند. نای برخی از بی مهرگان دارای ساختارهایی مانند دایره یا مارپیچ است.

نای در سر، قفسه سینه و شکم می تواند منجر به کیسه های هوایی شود. بسیاری از حشرات مانند زنبورهای عسل قادر به تنظیم جریان هوا در بدن خود با پمپاژ هوا به کیسه های هوایی در شکم خود هستند. در برخی از حشرات آبزی، نای گازها را مستقیماً از طریق دیواره بدن یا با آبشش ها مبادله می کند. لازم به ذکر است که برخلاف سیستم تنفسی داخلی در بی مهرگان، نای در طی پوست اندازی دفع می شود.

سیستم عضلانی بی مهرگان

در راسته Cnidaria، از جمله بی مهرگان مانند هیدرا، شقایق های دریایی، و شقایق های دریایی، دو نوع ساختار بدن مشاهده می شود:

پولیپ استوانه ای : مانند هیدراها و شقایق های دریایی.

شکم به عنوان : به عنوان مثال در ستاره دریایی

تولید مثل در بی مهرگان چگونه اتفاق می افتد؟

مانند مهره داران، بیشتر بی مهرگان از طریق مکانیسم های جنسی تولید مثل می کنند. سلول های زایای این موجودات در طی میوز تخمک یا سلول های اسپرم کوچک تولید می کنند که در طی لقاح، زیگوت تولید می کنند. برخی دیگر به صورت غیرجنسی تولید مثل می کنند یا قادر به تولیدمثل هر دو نوع هستند.

زندگی اجتماعی در بی مهرگان

طیف گسترده ای از رفتارهای اجتماعی را می توان در بی مهرگانی مانند سوسک ها، موریانه ها، شپش ها، مورچه ها، زنبورها، عنکبوت ها و بسیاری دیگر مشاهده کرد. در برخی از گونه ها مانند زنبورها یا مورچه ها، زندگی اجتماعی مبنای بقای این موجودات است، اما در برخی دیگر از بی مهرگان، اگرچه این شیوه زندگی رعایت می شود، اما برای بقای آنها ضروری نیست و می توانند بدون آن ادامه دهند. روی آن حساب کردن

مورچه‌ها از جمله بی مهرگانی هستند که زندگی اجتماعی دارند.

انواع بی مهرگان

بی مهرگان موجودات بسیار متنوعی هستند که در اکوسیستم های مختلف مانند آب شیرین، آب شور، خاک و یا حتی به عنوان انگل در بدن موجودات دیگر زندگی می کنند. از نظر تغذیه، برخی از بی مهرگان گوشتخوار، برخی گیاهخوار و برخی همه چیزخوار هستند. برخی از بی مهرگان در داخل بدن خود باکتری ها یا ویروس هایی دارند که غذای لازم را برای آنها تولید می کند. از نظر حرکت، بی مهرگان می توانند شنا کنند، پرواز کنند یا بخزند، برخی بی حرکت هستند.

طبقه بندی بی مهرگان

85 درصد از بی مهرگان، از جمله حدود 923000 گونه، بندپایان هستند. نرم تنان نیز صد هزار گونه دارند. برخی از انواع رایج بی مهرگان عبارتند از:

“Annelida” : مانند کرم خاکی و زالو

“Echinodermata” : مانند ستاره دریایی، خارپشت دریایی و خیار دریایی

“Molluscs” : مانند حلزون، اختاپوس، ماهی مرکب و صدف

“Arthropoda” (Arthropoda) : مانند حشرات، عنکبوت ها، سخت پوستان مانند میگو و خرچنگ دریایی

جوجه‌تیغی دریایی که یکی از انواع خارپوستان است.

طبقه بندی بی مهرگان

در جدول زیر، راسته های بی مهرگانی که هنوز در دنیای زنده وجود دارند با ویژگی های آنها خلاصه شده است. این طبقه بندی بر اساس روابط تکاملی بین این موجودات است و با گذشت زمان و کشف بی مهرگان بیشتر، طبقه بندی این حیوانات پیچیده تر شده است.

شاخه (Phylum)
ویژگی اختصاصی
مثال

پوریفرا (Porifera)

ابتدایی ترین بی مهرگان

چند سلولی

دارای سلول های اختصاصی

بدون بافت سلولی

عدم تقارن

سیستم گوارشی ناقص

اسفنج‌ها

گزنه‌سانان (Cnidaria)

دارای تقارن شعاعی

با بافت واقعی

سیستم گوارشی ناقص

عروس دریایی

کرم‌های پهن (Platyhelminthes)

با سر

تقارن دو طرفه

با مزودرم

دستگاه گوارش کامل

کرم پهن

کرم‌های لوله‌ای نماتودها (Nematoda)

دارای سلولم تقلبی

دستگاه گوارش کامل

کرم حلقوی

نرم‌تنان (Mollusca)

یک سلول واقعی

با بدن

برخی مغزهای بدوی دارند

کرم خاکی

کرم‌های حلقوی (Annelida)

بدن تکه تکه

مغز ابتدایی دارد

زالو

بندپایان (Arthropoda)

بدن تکه تکه

با ضمائم (زائده مفصلی)

دارای اسکلت بیرونی

با مغز

حشرات مانند سنجاقک

خارپوستان (Echinodermata)

دستگاه گوارش کامل

یک سلول واقعی

اسکلت اسفنجی داخلی

جوجه‌تیغی دریایی

در ادامه چند نمونه از بی مهرگان را ارائه و توضیح داده ایم.

کرم خاکی

کرم خاکی برای کشاورزی و خاک بسیار مفید است حرکات دایره ای این موجودات در خاک نوعی شخم زدن است که با ایجاد فضاهای خالی در خاک باعث اکسیژن بیشتر به ریشه گیاهان می شود. علاوه بر این، مواد ترشح شده توسط کرم ها به رشد و تولید مثل باکتری های مفید خاک کمک می کند. حرکات کرم های خاکی ترکیبات آلی و معدنی در خاک را مخلوط و همگن می کند.

کرم خاکی یکی از 1800 گونه کرمی است که روی کره زمین زندگی می کنند. تغذیه کرم های خاکی از بقایای حیوانات و گیاهان در خاک تامین می شود. بدن کرم‌های خاکی تقسیم‌بندی شده است و در برخی از گونه‌ها هر بخش دارای تمام ساختارهای حیاتی است و بنابراین در صورت جدا شدن می‌تواند دوباره رشد کند. کرم های خاکی می توانند نور و حرکت را تشخیص دهند، اما نمی توانند ببینند یا بشنوند.

ستاره دریایی

این موجود بازوهایی دارد که به آن شکل ستاره می دهد و به همین دلیل این نام را دارد. برخی از ستاره های دریایی در اعماق اقیانوس ها و برخی در سواحل دریاها زندگی می کنند. حدود 1600 گونه ستاره دریایی وجود دارد که اکثر آنها دارای 5 بازو هستند، اما یک گونه با 24 بازو شناخته شده است.

این موجودات دارای پاهای لوله ای هستند که با نیروی هیدرولیکی آنها را به حرکت در می آورد. دوکفه ای ها و حلزون ها غذاهای معمولی برای ستاره های دریایی هستند.این موجودات از بازوهای خود برای هدایت تکه های غذا به دهانشان استفاده می کنند. یکی از ویژگی های منحصر به فرد ستاره دریایی توانایی آن در رشد مجدد بازوهای بریده شده اش است. برخی از ستاره های دریایی ماده سمی ترشح می کنند که سیستم عصبی را فلج می کند.

آناتومی ستاره دریایی

ماهی مرکب

ماهی مرکب ده پا یا بازوی حساس دارند. ماهی مرکب با اختاپوس متفاوت است اما گاهی اوقات با آن اشتباه گرفته می شود. اختاپوس ها هشت پا دارند. هر بازوی ماهی مرکب دارای چهار ردیف ساختار مکش است که از آنها برای گرفتن و به دام انداختن طعمه خود استفاده می کند. زیستگاه ماهی مرکب در اعماق اقیانوس یا نزدیک سواحل آن است.

طول هر ماهی مرکب می تواند بین سه چهارم اینچ تا 65 فوت باشد. برخی از ماهی مرکب قادر به تغییر رنگ هستند که به آنها کمک می کند در محیط پنهان شوند. تغییر رنگ ماهی مرکب نیز یکی از مکانیسم های جفت گیری آنهاست.

فیلم‌های آموزشی مرتبط

آناتومی یک ماهی مرکب

عنکبوت ها

عنکبوت ها می توانند در سراسر کره زمین به جز مناطق جنوبی آن زندگی کنند. این موجودات حشره محسوب نمی شوند زیرا بر خلاف حشرات که دارای 6 پا هستند، عنکبوت ها دارای 8 پا هستند. دانشمندان می گویند 170000 گونه عنکبوت در جهان وجود دارد، اما تنها 39000 گونه از آنها شناخته شده و نامگذاری شده است. زیستگاه عنکبوت ها می تواند آب یا خشکی باشد. طول پاهای انواع مختلف این موجودات دارای اندازه بینی 0.02 تا 10 اینچ است.

اکثر عنکبوت ها دارای 8 چشم هستند و قادر به تشخیص روشن و تاریکی هستند. حساسیت بالای این موجودات به آنها کمک می کند تا در حین به دام انداختن طعمه خود حرکت کنند. برخی از عنکبوت ها برای فلج کردن و کشتن طعمه خود سم ترشح می کنند و برخی دیگر با بافتن تارهای چسبنده در اطراف طعمه آن را به دام می اندازند. نکته جالب در مورد عنکبوتیان این است که آنها فقط می توانند مایعات بخورند، بنابراین با تزریق آنزیم های تجزیه به بدن طعمه، عصاره حاصل از تجزیه بافت را می مکند و از آن تغذیه می کنند.

بخش‌های مختلف بدن در یکی از انواع عنکبوتیان

هیدرا

Hydra یکی از ساده ترین موجودات چند سلولی متعلق به راسته “Cnidaria” است. بدن این موجودات توخالی و استوانه ای شکل است و در آب شیرین زندگی می کنند. اندازه هیدرا به حدود 10 میلی متر می رسد. یک سر بدن هیدرا به گیاه یا ساختار نگهدارنده دیگری متصل است و انتهای دیگر آن که آزاد است حاوی دهانی با مژک های فراوان برای تغذیه است.

دیواره بدن هیدرا دارای دو لایه سلولی است که بین آنها لایه ای ژلاتینی به نام مزوژل قرار دارد. در هیدرا و سایر حیوانات دولایه، نوعی سلول وجود دارد که هم به عنوان عضله و هم به عنوان سلول پوششی یا اپیتلیال عمل می کند. طرف سلول که در مجاورت مزوژل است به یک فیبر عضلانی بلند و طرف دیگر به سلول های پوششی دیواره داخلی بدن متصل است.

هیدرا زیر میکروسکوپ

مریم بصیری (+)

«مریم بصیری»، فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته سلولی و مولکولی، گرایش بیوشیمی و علاقه‌مند به مباحث روانشناسی و علوم اعصاب است. او در حال حاضر مطالب زیست‌شناسی، سلامت، پزشکی و روانشناسی مجله فرادرس را می‎نویسد.

مطالب مرتبط

برچسب‌ها