چرا باید بر امام حسین گریست

کانال تلگرام خبرگزاری ایسنا

تبلیغات در ایسنا:
@isna_adv

باشگاه تماس با ایسنا:
https://t.me/ISNAclub

🔗 ایسنا در شبکه های اجتماعی:

اینستاگرام:
instagram.com/isna.news

توییتر:
twitter.com/isna_farsi

تماس با ایسنا:
@isnaadmin

در صورت داشتن تلگرام می توانید بلافاصله
ایسنا را مشاهده کرده و به آن بپیوندید.

به گزارش سرویس اندیشه خبرگزاری رسا، عزاداری سید و سالار شهیدان، امام حسین (ع) یکی از سنت های مهم و مستحب مسلمانان است که به گفته بزرگان از بهترین والدین است.

روایات زیادی در این باره وجود دارد که در زیر به برخی از آنها اشاره می شود. در این میان، این تردید وجود دارد که اگر امام حسین (ع) با شهادت پیروز شد و به قرب الهی رسید، پس چرا باید بر او گریه کنیم؟! برعکس برخی از آنها به نوعی شادی عاشورا می آورند!

این تفکر ریشه در مسیحیت دارد که روز شهادت حضرت عیسی (ع) را جشن می گیرند – از نظر مسیحیت عیسی به شهادت رسید.

ما اینجا در جایگاهی نیستیم که به سخنان وهابیت و دیگر دشمنان تشیع توهین کنیم و مردم را به شادی عاشورا دعوت کنیم. بحث بر این شبهه در میان طرفداران اهل بیت(ع) متمرکز است. یعنی قرارگاه ما مغرضانه نیست، بلکه گروه مدعیان محبت اهل بیت(ع) است.

ابعاد مختلف واقعه عاشورا

واقعه عاشورا ابعاد مختلفی دارد و نباید آن را اشتباه گرفت.

بعد عرفانی و معرفتی که شامل عروج ملکوتی، نیل به مقام والای شفاعت، رستگاری عظیم، «ورود به بهشت ​​خدا» است. و وارد بهشت ​​شوید» (سوره فجر) و… یقیناً این چیزها سودمند است، برخی از یاران پیامبر (ص) در شب عاشورا خوشحال بودند زیرا می دانستند با شهادتشان به چه مقامی می رسند.

به طور کلی، یکی از چیزهایی که هنگام زیارت امام حسین (علیه السلام) آرزو می کنیم این است که «یا لیتانی کنتو معکم فأعوذا فوزه عظیما; ای کاش می توانستم با شما باشم و به یک پیروزی بزرگ دست پیدا کنم.»

اینها ابعاد معنوی سؤال است; اما باید به چگونگی کسب این درجات و جنایات و جنایاتی که در حق امام حسین (ع) و یارانش شد، توجه داشت. ظلم منحصر به فرد و منحصر به فرد در نوع خود.

نوه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم امام معصوم علیه السلام ولی فقیه و پیشوای جوانان بهشت ​​چه مصائبی را از امت اسلام متحمل شد مثلاً در چه شرایط ناگواری. او به شهادت رسید. بعد از شهادت هم بر پیکر این پیامبر(ص) رحم نکردند و با اسب له کردند. فرزند حضرت حسین بن علی (ع) را با تیر سه شاخه کشتند. خانواده او نیز در وضعیت رقت انگیزی اسیر شدند و بلایای بسیار دیگری رخ داد که نمی توان در مورد آنها صحبت کرد.

حال این موارد را با سفارش های بی شماری که رسول خدا (ص) در مورد محبت و پیروی از اهل بیت (ع) داشته است مقایسه کنید. اگر پیامبر خدا دستور دشمنی با اهل بیتش را داده بود شاید بیشتر از آنچه در کربلا اتفاق افتاد. در مورد ابراز خصومت نبود.

عقل سلیم در مورد این جزئیات چه می گوید؟ می گویند روز عاشورا را جشن بگیرند؟ چون امام حسین (ع) پیروز شد! پس نتیجه می گیریم که عزاداری و گریه برای سیدالشهدا شامل کدام بُعد است و آن عزاداری برای مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش است.

چنانکه در داستان آمده است: روح مضطرب و غمگین، تجلیل از ظلمی است که در حق ما (اهل بیت) شده است.» این نوشتار منافاتی با بعد معنوی و شادی بی اندازه ای که موجب شادی می شود ندارد.

علاوه بر این، روایات زیادی در مورد فضیلت گریه و گریه وجود دارد، حتی حالت گریه (طبقی) را به امام حسین (ع) نسبت داده اند و به ویژه روز عاشورا را روز غمگینی می دانند. کسانی که چنین شبهاتی را مطرح می کنند، اگر واقعاً ادعای دوستی و پیروی از اهل بیت (علیهم السلام) دارند، به این احادیث نیز توجه کنند و در تفسیر آراء غوطه ور نشوند.

بخشی از داستان ها

امام صادق (علیه السلام) در روایتی می فرماید: «کسی که حسین (علیه السلام) را یاد کند، به دلیل اشک زیاد بال در حال آب شدن پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از چشمانش ترشح دارد. «جلال و عزت خداست و بدون بهشت ​​راضی نمی شود. هر کس حسین بن علی (علیه السلام) را یاد کند و اشک هایش به اندازه بال مگس جاری شود، اجرش نزد خداست و خدای متعال فقط به بهشت ​​برای او راضی است.» (کمال الزیارات/ص100).

امام ششم (علیه السلام) نیز در روایت دیگری می فرماید: «ابی عبدی اللّه علیه السلام فرمود: از او شنیدم که می فرمود: «گریه و شریک برای بنده کل مکروه است. » خلاء البكاء و الجزاء علي الحسين بن علي عليه السلام، زيرا براي او ثواب است; گريه و گريه كردن بنده در همه كارها ناپسند و ناپسند است، مگر گريه و گريه بر حسين بن علي (عليه السلام). زیرا انسان حق دارد اینطور گریه کند» (کامل الزیارات/ص.

در روایتی دیگر از پیامبر(ص) آمده است: «به روایت ابی عبدالله علیه السلام فرمود: هر که در بیت شعر الحسین بخواند ده مرتبه بگرید و بگرید و برای آنها بهشت ​​است.» و هر کس در خانه حسین بخواند، سپس نه مرتبه بگرید و گریه کند، برای اوست و بهشت ​​برای آنهاست، پس او نیست: «کسی که در خانه الحسین نوشته است». حسین گریه کرد و من فکر کردم گفته است: ای تبکی اهل بهشت، کسی که در مصیبت حضرت امام حسین (ع) یک بیت شعر بگوید خودش گریه می کند و ده نفر را به گریه می اندازد، بهشت. بر او و این ده نفر واجب است و هر کس در مصیبت امام حسین (علیه السلام) یک بیت شعر بگوید، پس اگر گریه کند و نه نفر را بگریاند، بهشت ​​بر او و این نه نفر واجب است. پیوسته از تعداد مردم کم می کرد تا این که فرمود: «کسی که در مصیبت امام حسین (علیه السلام) شعری بخواند که بر او عزاداری می کند. «اگر تظاهر به عزاداری کند، بهشت ​​برای اوست» (کمال الزیارات/ص.

روايت ديگرى مى افزايد: «حسين بن على عليه السلام فرمود: من قاتل عبرتم و مؤمن را به ياد مى آورم كه نماز بخوانم; من اشک هایم را کشتم! هیچ مؤمنی مرا یاد نمی کند مگر اینکه اشک بریزد» (کمال الزیارات / ص 108).

امام رضا (علیه السلام) نیز می فرماید: «کسی که کارش را در روز عاشورا تمام کند، خداوند حوائج او را در دنیا و آخرت برآورده می کند. هر که روز عاشورا را روز مصیبت و اندوه و اشک قرار دهد، خداوند متعال روز قیامت را روز شادی و سرور قرار داده و در بهشت ​​چشمانش بر ما می درخشد. هر کس روز عاشورا را روز برکت بداند و خانه خود را رزرو کند، برکت ندارد و روز قیامت از یزید و عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد در قعر جهنم پر می شود. » (امالی صدوق/ص129)

امام هشتم (علیه السلام) در روایتی مفصل به ریان بن شبیب فرمود: «ای پسر شبیب! همانا محرم همان ماهی است که جاهلیت روزگاری ظلم و مبارزه را به خاطر ذات مقدس خود حرام می دانستند; اما این امت حرمت این ماه و پیامبرش را رعایت نکردند; در آن ماه فرزندانش را کشتند، زنانش را اسیر کردند و اموالش را غارت کردند. خداوند هرگز آنها را به خاطر این گناه نبخشد!

ای پسر شبیب! اگر می‌خواهی برای چیزی گریه کنی، برای حسین علیه‌السلام گریه کن که چون گوسفندی سرش را بریدند و هجده تن از اهل بیتش را که در زمین همتای نداشتند با او کشته شدند. هفت آسمان و زمین فریاد زدند تا او را بکشند. چهار هزار فرشته برای یاری او به زمین آمدند و دیدند که او کشته شده و بر قبرش ژولیده و خاک آلود بودند تا قائم (عج) ظهور کند و او را یاری کند و شعارشان این بود (یا لثارات الحسین).

ای پسر شبیب! پدرم از پدر و جدش به من گفت که وقتی جدم حسین علیه السلام کشته شد، آسمان خون و خاک سرخ بارید. ای پسر شبیب! اگر برای حسین (ع) گریه کنی تا اشکهایت بر گونه هایت جاری شود، خداوند همه گناهان کوچک و بزرگت را می بخشد. ای پسر شبیب! اگر می خواهی خدا را بدون گناه ملاقات کنی، حسین علیه السلام را زیارت کن.

ای پسر شبیب! اگر می خواهی در غرفه های ساخته شده در بهشت ​​با پیامبر سکونت کنی، قاتلان حسین (علیه السلام) را لعنت کن. ای پسر شبیب! اگر می خواهی ثواب کسانی را که با حسین (علیه السلام) به شهادت رسیدند، داشته باشی، هرگاه به یاد او افتادی، بگو: «یا لیتنی کنتو معهوم، ففوز فوزه عظیمه; ای کاش می توانستم در کنار آنها باشم و یک پیروزی بزرگ داشته باشم. ای پسر شبیب! اگر می خواهی در درجات رفیع بهشت ​​با ما باشی، برای غم ما غمگین باش و برای شادی ما شاد باش و همنشین ولایت ما باش. اگر انسان سنگی را دوست داشته باشد، خداوند او را با آن احاطه می کند. » (امالی صدوق/ص129)

آثار گریه بر اهل بیت

از سوی دیگر، گریه بر اهل بیت علیهم السلام خصوصاً امام حسین علیه السلام جنبه ها و آثار دیگری دارد از جمله:

اولاً گریه، دل را نرم می کند و از قساوت دور می کند و نوعی صیقل دهنده زنگ دل است.

ثانیاً همانطور که می دانیم تولی به معنای دوست داشتن دوستان خدا و تبری به معنای بیزاری از دشمنان خداست که واجب است. در عزاداری و گریه اهل بیت (علیهم السلام) این آموزه دینی در واقع رخ می دهد; زیرا با گریه بر آنان محبت به آن خانواده ابراز می شود و لذا روح انزجار از دشمنان در حضور عزادار قوی تر می شود. در واقع دو تیر با یک تیر اصابت می کند.

علاوه بر ابراز محبت، امکان افزایش محبت وجود دارد و با افزایش محبت با معرفت، اطاعت نیز به دنبال خواهد داشت و این یعنی رستگاری و پیمودن راه رضای خداوند. این یکی از برکات عزاداری اهل بیت (ع) است.

سوم، گریه بر مظلوم، انسان را مدافع مظلوم می کند. مخصوصاً ظالم که بی گناه بود باید امام و وصی و جانشین صاحب شرع باشد. علاوه بر این، وقتی می بیند که فردی مظلوم است، به فکر دفاع از او می افتد و این چیزی است که روانشناسان به آن اشاره کرده اند. بنابراین می بینیم که شیعیان همواره حامی و پشتیبان مستضعفان بوده اند تا از این اکسیر بزرگ که همان فریاد سیدالشهدا(ع) و مظلومیت اوست برخوردار شوند.

رابعاً اشک بر اهل بیت علیهم السلام به ویژه برای شهدا مژده به ادامه و زنده نگه داشتن راه این بزرگواران است. همچنین اعلامیه که ما در طول تاریخ با یزیدیان و یزیدیان مخالف بوده‌ایم و طرفدار حسین (ع) و حسین‌های زمانشان و شعارهایشان هستیم.

سلام بر حسین و لعنت خدا بر قاتل الحسین.

الحمدلله پروردگار جهانیان است

/999/703/r