چرا به مریخ سیاره سرخ می گویند

گروه علمی: سیاره مریخ همیشه با رنگ قرمز توصیف شده، اما گاهی درباره دلیل رنگ این سیاره پرسش‌هایی ایجاد می‌شود که منجمان را تشویق می‌کند تا برای کشف رمز و راز آن‌ها به تحقیق بپردازند.چند روز پیش اداره کل ملی هوانوردی و فضا (ناسا) موفق شد جدیدترین کاوشگر مریخ ۲۰۲۰ استقامت با نام پِرسیویرَنس را در سطح مریخ فرود آورد.آنچه دانشمندان در حال حاضر می‌دانند این است که مریخ رنگ قرمز خود را از اکسید آهن می‌گیرد، اما آن‌ها دقیقاً نمی‌دانند چرا این اتفاق می‌افتد.برآورد‌های علمی نشان می‌دهد که سن مریخ حدود ۴ و نیم میلیارد سال است و در همان زمان دور، مواد روی سطح این سیاره تشکیل شده است.دانشمندان توضیح می‌دهند، زمینی که ما در آن زندگی می‌کنیم حاوی آهن است و به احتمال زیاد آن را جذب کرده، زیرا گرانش یا جاذبه در سیاره ما قوی است، اما در سیاره مریخ، موضوع کاملاً متفاوت است.

سطح گرانش مریخ در حال کاهش است و به همین دلیل آهن در اطراف سیاره باقی می ماند و تا به امروز آن را می پوشاند. اما بسیاری معتقدند که آهن قرمز نیست و به همین دلیل، توضیح این رنگ در معرض اکسیداسیون یا زنگ زدگی است. مریخ نزدیکترین همسایه ماست که 206 میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد و ظاهری بسیار متفاوت از زمین دارد. آنچه در سطح مریخ خودنمایی می کند، تعداد زیاد دره ها، آتشفشان ها و دهانه ها است. احتمالا بزرگترین آتشفشان منظومه شمسی در مریخ است. از آنجایی که این سیاره میدان مغناطیسی ندارد، در برابر بادهای خورشیدی که باعث از بین رفتن جو آن شده است، محافظت نمی شود. رنگ قرمز سیاره که کنجکاوی را برمی انگیزد. ناسا به تازگی اولین فایل صوتی از مریخ را منتشر کرده است، صدای باد ضعیفی که توسط فضاپیمای Perseverance ضبط شده است. . ناسا همچنین اولین ویدئو از فرود مریخ نورد روی سطح سیاره سرخ را منتشر کرد.
میکروفون در حین فرود کار نمی کرد، اما مریخ نورد به محض فرود روی مریخ توانست صدا را دریافت کند.

مریخ چهارمین سیاره به ترتیب فاصله از خورشید است. دنیایی غبارآلود، سرد و کویری با فضایی بسیار نازک. این سیاره پویا دارای فصول مختلف، کلاهک های یخی قطبی، دره ها و آتشفشان های خاموش است و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد در گذشته حتی بیشتر فعال بوده است.

مریخ یکی از دو سیاره همسایه زمین است. این سیاره به راحتی در آسمان قابل مشاهده است و به صورت یک نقطه قرمز روشن ظاهر می شود. مریخ یکی از چهار سیاره زمین مانند است.

ریشه نام مریخ

سیاره مریخ از نام خدای جنگ روم باستان “مارس” نامگذاری شده است. زیرا رنگ قرمز آن یادآور خون است.

تمدن های دیگر به دلیل همین ویژگی نامی برای این سیاره گذاشته اند. به عنوان مثال، مصریان باستان این سیاره را با توجه به رنگ قرمز آن “هیر دشر” می نامیدند. حتی امروزه مریخ را سیاره سرخ می نامند زیرا آهن موجود در خاک مریخ اکسیده یا زنگ می زند و باعث می شود سطح سیاره قرمز به نظر برسد.

زندگی روی مریخ

دانشمندان انتظار ندارند موجودات زنده در حال رشد در مریخ را بیابند. در عوض، آنها به دنبال نشانه هایی از زندگی گذشته در این سیاره هستند. ممکن است زمانی که مریخ گرمتر بود و آب مایع روی سطح آن وجود داشت، موجوداتی در آنجا زندگی می کردند.

اندازه و فاصله

شعاع مریخ 3390 کیلومتر است و تقریباً نیمی از زمین است. مریخ به طور متوسط ​​228 میلیون کیلومتر یا 1.5 واحد نجومی از خورشید فاصله دارد. AU یا واحد نجومی فاصله زمین تا خورشید است. 13 دقیقه طول می کشد تا نور خورشید به مریخ برسد.

مدار و چرخش

مریخ هر 24.6 ساعت یک بار می چرخد. این مقدار بسیار نزدیک به یک روز زمینی یا 23.9 ساعت است. یک سال در مریخ 669.6 روز مریخی است. به عبارت دیگر، هر سال مریخ معادل 687 روز زمینی است.

محور چرخش مریخ 25 درجه از صفحه مدار آن به دور خورشید است. مریخ شباهت زیادی به زمین دارد زیرا انحراف مداری آن 23.4 درجه است.

این انحراف باعث شد که مریخ مانند زمین فصول مختلفی داشته باشد، اما از آنجایی که فاصله مریخ و خورشید از زمین بیشتر است، مدت زمان هر فصل نیز بیشتر است. تفاوت دیگر بین فصول زمین و مریخ این است که فصول زمین همگی 3 ماه طول می کشد، اما به دلیل مدار بیضی شکل و تقریباً تخم مرغی شکل مریخ، طول فصل های آن یکسان نیست.

بهار در نیمکره شمالی مریخ (پاییز در نیمکره جنوبی) طولانی ترین فصل مریخ است که 194 روز مریخی طول می کشد. پاییز در نیمکره شمالی (بهار در نیمکره جنوبی) کوتاه ترین فصل سال با 142 روز مریخی است. زمستان نیمکره شمالی/تابستان نیمکره جنوبی 154 روز مریخی و زمستان نیمکره شمالی تابستان/نیمکره جنوبی 178 روز مریخی است.

ماه ها و حلقه ها

مریخ دو قمر دارد: دیموس و فوبوس. البته این دو قمر ممکن است سیارکی باشند که در گرانش مریخ به دام افتاده اند. شکل آنها شبیه سیب زمینی است زیرا جرم آنها به قدری کوچک است که گرانش نمی تواند آنها را کروی کند.

نام این دو قمر برگرفته از اسب هایی است که ارابه خدای جنگ یونان باستان، آرس را می کشیدند.

فوبوس، بزرگ‌ترین و نزدیک‌ترین قمر به مریخ، حفره‌ها و شیارهای عمیقی روی سطح خود دارد. ماه به آرامی به سمت مریخ در حال حرکت است و حدود 50 میلیون سال دیگر با این سیاره برخورد می کند یا از آن جدا می شود.

فوبوس، قمر بزرگ‌تر و نزدیک‌تر به مریخ

دیموس تقریباً نصف اندازه فوبوس و 2.5 برابر دورتر از مریخ است. ماه شکل عجیبی دارد و پوشیده از خاک سست است که اغلب دهانه‌های سطح آن را پر می‌کند و آن را صاف‌تر از فوبوس نشان می‌دهد.

مریخ حلقه ندارد. با این حال، در طول 50 میلیون سال آینده، زمانی که فوبوس با مریخ برخورد کند یا از هم جدا شود، ممکن است حلقه‌ای از غبار در اطراف سیاره سرخ ایجاد کند.

دیموس

ساختار

مریخ دارای یک هسته متراکم در مرکز خود است و شعاع آن بین 1500 تا 2100 کیلومتر است. ماده اصلی این سیاره آهن، نیکل و گوگرد است. این هسته توسط گوشته ای با ضخامت 1240 تا 1880 کیلومتر احاطه شده است. و در بالای گوشته پوسته ای از آهن، منیزیم، آلومینیوم، کلسیم و پتاسیم وجود دارد. ضخامت پوسته بین 10 تا 50 کیلومتر است.

عکس گرفته شده از کوه المپوس توسط وایکینگ 1

مرحله

سیاره قرمز در واقع رنگ های مختلفی دارد. در سطح، رنگ هایی مانند قهوه ای، طلایی و خرمایی را می بینیم. به همین دلیل است که مریخ قرمز رنگ به نظر می رسد زیرا آهن موجود در سنگ های آن اکسید شده و زنگ می زند و غبار مریخ را به رنگ قرمز در می آورد. این گرد و غبار به جو فرار کرده و باعث می شود که سیاره سرخ در دوردست ظاهر شود.

جالب اینجاست که در حالی که قطر مریخ تقریباً نصف زمین است، سطح آن تقریباً با سطح خشک زمین یکسان است. آتشفشان ها، دهانه های برخوردی، حرکات پوسته و هوازدگی چشم انداز مریخ را در طول اعصار تغییر داده اند و برخی از جالب ترین ویژگی های توپوگرافی را در منظومه شمسی ایجاد کرده اند.

Valles Marineris دره ای در مریخ است به اندازه فاصله بین کالیفرنیا و نیویورک – 4800 کیلومتر. حداکثر عرض این دره 320 کیلومتر و حداکثر عمق آن 7 کیلومتر است. حدود 10 برابر بزرگتر از گرند کنیون روی زمین است.

کوه المپ، بزرگترین کوه آتشفشانی منظومه شمسی، در مریخ یافت می شود. این کوه سه برابر بلندتر از قله اورست است و قاعده این کوه به وسعت ایالت نیومکزیکو در آمریکا و حدود 315 کیلومتر مربع است.

به نظر می رسد مریخ در گذشته آب زیادی داشته است. دارای شبکه‌ای از دره‌های رودخانه‌ای باستانی، دلتاها و بستر دریاچه‌های متعدد، و همچنین سنگ‌ها و مواد معدنی است که فقط در آب مایع شکل گرفته‌اند. برخی از ویژگی های آن نشان می دهد که حدود 3.5 میلیارد سال پیش سیل های عظیمی در مریخ رخ داده است.

کلاهک یخی قطب شمال در اوایل تابستان

امروزه در مریخ آب وجود دارد، اما جو مریخ به قدری نازک است که آب مایع برای مدت طولانی روی سطح آن وجود ندارد. امروزه، آب در مریخ به صورت آب یخ زده درست زیر سطح در نواحی قطبی، و همچنین آب نمکی که به صورت فصلی از برخی تپه ها و دیواره های دهانه سرازیر می شود، یافت می شود.

جو

مریخ دارای جو نازکی است که عمدتاً از دی اکسید کربن، نیتروژن و آرگون تشکیل شده است. به دلیل گرد و غبار موجود در هوا، آسمان مریخ مه آلود و قرمز است. جو مریخ از برخورد اجرام آسمانی مانند شهاب ها و دنباله دارها از سطح آن محافظت نمی کند.

دمای مریخ بین 20 تا 153- درجه سانتیگراد متغیر است. و چون جو بسیار نازک است، گرمایی که از خورشید به مریخ می رسد به راحتی از سیاره خارج می شود. اگر ظهر روی سطح مریخ در خط استوا بایستید، بهار در پای شما (24 درجه سانتیگراد) و زمستان در بالای سر شماست. (0 درجه سانتیگراد).

گاهی اوقات بادهای مریخی آنقدر قوی هستند که طوفان های گرد و غبار را در سراسر سیاره ایجاد می کنند.

مگنتوسفر

در حال حاضر، مریخ میدان مغناطیسی جهانی ندارد، اما مناطقی از پوسته مریخ در نیمکره جنوبی به شدت مغناطیسی شده اند، که نشان می دهد میدان مغناطیسی 4 میلیارد سال پیش در مریخ وجود داشته است.

مقایسه زمین و مریخ

مریخزمینویژگی‌ها227,943,824 km149,598,262 kmمیانگین فاصله‌ی مداری86,677 km/h107,218 km/hمیانگین سرعت مداری0.09339410.01671123خروج از مرکز مدار25.223.4393زاویه با دایره البروج3,389.5 km6,371.00 kmشعاع تا استوا21,296.9 km40,030.2 kmمحیط استوا163,115,609,799 km31,083,206,916,846 km3حجم641,693,000,000,000,000,000,000 kg5,972,190,000,000,000,000,000,000 kgجرم3.934 g/cm35.513 g/cm3چگالی144,371,391 km2510,064,472 km2مساحت سطح3.71 m/s29.80665 m/s2گرانش در سطح18,108 km/h40,284 km/hسرعت فرارکربن دی اکسید، نیتروژن، آرگوننیتروژن، اکسیژنمواد تشکیل دهنده‌ی جو

اولین مشاهدات تلسکوپی

مریخ برای اخترشناسان باستانی معمایی بود که از حرکت به ظاهر غیرقابل پیش‌بینی آن در آسمان متحیر می‌شدند و گاهی در جهتی مشابه با خورشید و دیگر اجرام آسمانی حرکت می‌کردند (حرکت پیشرونده) و گاهی در جهت مخالف (حرکت برگشت‌پذیر). در سال 1609، یوهانس کپلر، ستاره شناس آلمانی، از مشاهدات همکار دانمارکی خود تیکو براهه استفاده کرد تا به طور تجربی قوانین حرکت آن را استنتاج کند، بنابراین راه را برای نظریه مدرن گرانش که منظومه شمسی را مسطح می کند، هموار کرد. کپلر کشف کرد که مدار مریخ یک بیضی است که در آن سیاره در یک حرکت غیریکنواخت اما قابل پیش بینی حرکت می کند. ستاره شناسان قبلی نظریه های خود را بر اساس ایده قدیمی بطلمیوسی در مورد سلسله مراتب مدارهای دایره ای و حرکت یکنواخت استوار کردند.

اولین مشاهدات تلسکوپی مریخ که در آن قرص این سیاره دیده می شد توسط ستاره شناس ایتالیایی گالیله در سال 1610 پس از میلاد/989 پس از میلاد انجام شد. کلاهک های یخی قطبی مریخ برای اولین بار توسط ستاره شناس ایتالیایی-فرانسوی جیان دومنیکو کاسینی در حدود سال 1666 پس از میلاد/1045 پس از میلاد مشاهده شد.

اولین نقشه شناخته شده مریخ در سال 1830 توسط ویلهلم بهر آلمانی و یوهان هاینریش فون مادلر ساخته شد.

اکتشافات توسط فضاپیماها

ده ها فضاپیما از جمله مدارگردها، کاوشگرها و مریخ نوردها به مریخ فرستاده شده اند. اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده آمریکا، اروپا، هند، امارات متحده عربی و چین از جمله کشورهایی هستند که فضاپیمایی را برای مطالعه سطح، آب و هوا و غیره به مریخ فرستاده‌اند.

مارینر 4 ناسا اولین فضاپیمایی بود که مریخ را رصد کرد. این فضاپیما در 28 نوامبر 1964 / 7 دسامبر 1343 پس از میلاد مسیح به فضا فرستاده شد و در 15 جولای 1965 / 24 جولای 1344 پس از میلاد در نزدیکترین فاصله خود با مریخ قرار داشت. مارینر 4 کمربند تشعشعی ضعیف مریخ را که حدود 0.1 درصد از زمین را اندازه گیری می کند، شناسایی کرده و اولین تصاویر از سیاره دیگری را از اعماق فضا گرفته است.

هنگامی که فضاپیما در طی ماموریت های مارینر ناسا در دهه های 1960 و 1970 از این سیاره بازدید کرد، بسیاری از باورهای قبلی درباره مریخ تا حد زیادی از بین رفت. پس از مشاهده نتایج آزمایش‌های تشخیص حیات از مأموریت‌های وایکینگ، این فرضیه که مریخ یک سیاره مرده است به طور کامل پذیرفته شد.

داده های مارینر 9 و وایکینگ به نقشه های بهتری از مریخ منجر شد. علاوه بر این، ماموریت نقشه برداری مریخ که در سال 1996 به فضا پرتاب شد و تا پایان سال 2006 فعالیت داشت، نقشه های جامع و بسیار دقیقی از توپوگرافی، میدان مغناطیسی و مواد معدنی سطح مریخ به دست آورد. این نقشه ها به صورت آنلاین در وب سایت هایی مانند Google Mars در دسترس هستند. مدارگرد شناسایی مریخ و مریخ اکسپرس به کاوش مریخ با ابزارهای جدید و ماموریت های فرودگر ادامه دادند. ناسا دو ابزار آنلاین ارائه می دهد: مریخ سفر، که نقشه سیاره را با استفاده از داده های 50 سال اکتشاف، و Experience Curiosity، که سفر به مریخ را به صورت سه بعدی شبیه سازی می کند.

تکالیف

تا سال 2021، مریخ میزبان 14 فضاپیمای فعال خواهد بود. 8 مورد از آنها در مدار مریخ قرار دارند: ادیسه مریخ 2001، مریخ اکسپرس، مدارگرد شناسایی مریخ، MAVEN، ماموریت مدارگرد مریخ، مدارگرد گاز ردیابی اگزومارس، امید امارات و کاوشگرهای متحرک Tianwen-1. 6 فضاپیمای روی سطح مریخ: فرودگر InSight، آزمایشگاه علوم مریخ، کنجکاوی، پشتکار، ابتکار، فرودگر Tianwen و Zhurong.

مریخ نورد روزالیند فرانکلین، که برای جستجوی شواهدی از زندگی گذشته طراحی شده بود، قرار بود در سال 2018 پرتاب شود، اما بارها به عقب رانده شد و تاریخ پرتاب آن برای سال 2024 تعیین شده است. چندین برنامه ماموریت برای ارسال انسان به مریخ در طی روزهای 20 و 21 پیشنهاد شده است. قرن ها، اما هیچ کدام به نتیجه نرسیدند. در سال 2021، چین قصد داشت در سال 2033 یک ماموریت سرنشین دار به مریخ بفرستد.

حقایق جالب در مورد سیاره سرخ

مریخ در گذشته های دور دارای آب مایع بوده است.

در قطب های مریخ آب به شکل یخ وجود دارد.

جو این سیاره در گذشته غلیظ تر بود.

سطح مریخ دارای فراز و نشیب های شدید است.

سوالات متداول

انسان‌ها توانایی زندگی بر روی مریخ را دارند؟

انسان های مریخ باید در زیستگاه های مصنوعی با سیستم های پیچیده پشتیبانی از حیات زندگی کنند. سیستم های تصفیه آب بخش کلیدی این امر هستند. انسان‌ها که عمدتاً از آب تشکیل شده‌اند، در عرض چند روز بدون آب خواهند مرد.

چرا مریخ سرخ است؟

بسیاری از سنگ های مریخ غنی از آهن هستند و در معرض هوا اکسید می شوند و قرمز می شوند.

مریخ سرد است یا گرم؟

میانگین دمای مریخ در حدود -62 درجه سانتیگراد است. البته دما از 140- درجه در زمستان در قطب تا 21 درجه متغیر است.

آیا گیاهان می‌توانند در سطح مریخ رشد کنند؟

تحقیقات نشان داده است که خاک مریخ حاوی مواد مورد نیاز برای رشد و بقای گیاهان است.

آیا در مریخ باران می‌بارد؟

دمای بسیار پایین مریخ با اتمسفر رقیق آن به این معنی است که در مریخ باران و برفی به شکلی که در زمین اتفاق می افتد وجود ندارد، اما در مریخ بارش وجود دارد و به احتمال زیاد به صورت شبنم است.