چرا به همه چیز شک دارم
من کاملا روان پریشی هستم، خسته ام
بزار کامل برات توضیح بدم من دختری 18 ساله هستم. من در یک شهر کوچک زندگی می کنم که تقریباً همه یکدیگر را می شناسند.
یه جورایی شروع کردم به فکر کردن که همه میخوان عکسای منو به اشتراک بذارن 😭 عکسای بدی نیستن، شاید من تو خیلی ازشون روسری نپوشم.
من الان رفتم فکر کنم یک روز دوستم به خانه ما آمد. به آشپزخانه رفتم. عکس های من را به گوشیش فرستاد.
اجازه نده این دوست من گوشی من را هک کند و کنترل نصب کند، اجازه نده این دوست من عکس من را برای دیگران بفرستد که من فقط می خواهم خودم را بکشم. این یک فکر شیطانی و مضحک است که من را نابود می کند. من هر روز گریه می کنم. مدام به چیزهای بد و منفی فکر می کنم. من به همه شک دارم میدونم یه جور بیماریه باید چکار کنم ؟ من به همه چیز خیلی حساس شده ام. من اصلا پرده اتاقم را نمیبندم، میگویم هیچکس روی پشت بام نباشد تا مرا ببیند و عکسم را بگیرد.
من مادرم را مجبور کردم که با یک جلسه مشاوره موافقت کند
چون دیدنش دردناکه
چون در لحظات حساس خوش بینی خود را از دست دادند
چون دیدن یه سری اتفاقات ممکنه براشون بیفته هرچقدر هم که به مردمشون اعتماد داشته باشن… دست خودشون نیست.